ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੀ ਅਰਾਜਕਤਾ
Samaj Vich Vadh Rahi Arajakta
ਜਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਲਾਪਰਵਾਹ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਰਾਜਕਤਾ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਥਿਤੀ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸ ਗਵਾਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਕੌਮ ਵਿੱਚ ਅਰਾਜਕਤਾ ਫੈਲੀ ਹੈ ਤਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਦਾ ਸਵਾਦ ਚੱਖਿਆ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਕ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਸੀ। ਦੇਸ਼ ਭਗਤਾਂ ਨੇ ਇਸ ਅਰਾਜਕਤਾ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਦੀ ਹੋਲੀ ਖੇਡੀ। ਉਦੋਂ ਹੀ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਇਆ।
ਅੱਜ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਰਾਜਕਤਾ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੈ। ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਵਸਥਾ ਦੀ ਹਾਲਤ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਉੱਤੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਢਿੱਲਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਹਿੰਸਾ, ਅਗਵਾ, ਚੋਰੀ, ਡਕੈਤੀ, ਨਾਬਾਲਗ ਅਪਰਾਧ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਉੱਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਅਪਰਾਧੀ ਸ਼ਰੇਆਮ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਕਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਡਰ ਦੇ। ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਇੰਨੇ ਵਧ ਗਏ ਹਨ ਕਿ ਮਥੁਰਾ ਵਿੱਚ ਜਵਾਹਰ ਬਾਗ ਕਾਂਡ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਮਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਜ਼ੱਫਰਨਗਰ ਦੇ ਕਰਨਾਣਾ ਇਲਾਕੇ ‘ਚ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦਾ ਇੰਨਾ ਖੌਫ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ਖਾਲੀ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਅਰਾਜਕਤਾ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਨਕਸਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਰਖਵਾਲੇ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਬਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਡਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪੁਲਿਸ ਮੁਲਾਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਗੋਲੀਆਂ ਮਾਰੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕੁੱਟਮਾਰ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਆਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਆਗੂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਬਹਿਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਚਰਚਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਗ੍ਰਾਫ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਰਹੀ ਅਰਾਜਕਤਾ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸੁਚੇਤ ਨਾ ਹੋਏ ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਭਾਰੀ ਕੀਮਤ ਚੁਕਾਉਣੀ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਕੱਲੀ ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਇਸ ਅਰਾਜਕਤਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਤਾਂ ਹੀ ਅਰਾਜਕਤਾ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇਗਾ।
