ਕਿਰਤ ਦੁਆਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਲਿਆਣ
National welfare through labor
ਔਖਾ ਕੰਮ ਇਕਾਗਰਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਰੀਰ ‘ਚ ਥਕਾਵਟ ਆ ਜਾਵੇ ਉਹ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਹੈ। ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿਰਤ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਾਸ਼ਟਰ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਿਰਤ ਨਾਲ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਦੌਲਤ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਆਲਸੀ, ਘਾਤਕ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦੀ ਲੋਕ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਜੋਕੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਨਿੱਜੀ ਆਨੰਦ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਕੌਮ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਰਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਕੌਮ ਕਾਇਮ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ। ਭੋਜਨ, ਕੱਪੜਾ ਅਤੇ ਮਕਾਨ ਕਿਰਤ ਦੁਆਰਾ ਉਪਲਬਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸਾਨ ਖੇਤੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੰਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਪੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਕਪਾਹ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਮਜ਼ਦੂਰ ਵਰਗ ਕੱਪੜੇ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਲਾਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੜਕਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਵੀ ਕੌਮ ਲਈ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਮਾਨਸਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੰਮ ਵਿਚ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਵਧਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਹੀ ਕੌਮ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕੌਮ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਕਿਰਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ- ਸ਼੍ਰੇਮੇਵ ਜਯਤੇ।
