ਮੇਰਾ ਆਦਰਸ਼ ਨੇਤਾ
My Ideal Leader
12 ਜਨਵਰੀ, 1863 ਨੂੰ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਜੋ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਦਾ ਮੋਢੀ ਸੀ। ਇਸ ਮੋਢੀ ਦਾ ਨਾਂ ਨਰਿੰਦਰਦੱਤ ਸੀ। ਇਹ ਮਹਾਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਕੋਲਕਾਤਾ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਕੀਲ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਦੱਤ ਦੇ ਘਰ ਆਈ ਸੀ। ਦੱਤ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਕੀਲ ਸਨ। ਇਸ ਮਹਾਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਇੱਕ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਛਪੇ ਇੱਕ ਲੇਖ ਰਾਹੀਂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅੱਠਵੀਂ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਰਸਾਏ ਮਾਰਗ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਸਵਾਮੀ ਵਿਵੇਕਾਨੰਦ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਨ। ਮੈਂ ਵੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵੀ ਲਈ ਅਤੇ ਤਬਲਾ ਵਜਾਉਣ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਵੀ ਲਈ। ਉਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਸਨ। ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਉੱਘੇ ਵਿਦਵਾਨ ਸਨ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਪੰਡਿਤ ਸ਼ੇਸ਼ਨਾਰਾਇਣ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ, ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਦਰਸ਼ਨ ਵੀ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਸਵਾਮੀ ਵਿਵੇਕਾਨੰਦ ਨੇ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਭਗਤੀ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਕਸ਼ਮੀਨਾਰਾਇਣ ਮੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ਰਧਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਸਵਾਮੀ ਵਿਵੇਕਾਨੰਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਾਂਗਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧਰਮ ਦੀ ਤਰਕ ਨਾਲ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਧਰਮ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਰੁਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸਵਧਰਮ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਰਧਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਧਰਮ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦੀ ਨਵੀਂ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਸ਼ਕਤੀ ਪੁਰਸ਼ ਕਸ਼ਤਰਵੀਰਯ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮਤੇਜ ਦੇ ਤਾਲਮੇਲ ਨਾਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧਰਮ ਵਿਚੋਂ ਬਹਾਦਰੀ, ਤਿਆਗ ਅਤੇ ਨਿਡਰਤਾ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੂਦਰ, ਸ਼ਿਵ ਅਤੇ ਮਹਾਕਾਲੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸਲੀ ਪੂਜਾ ਬੀਮਾਰ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਰਸਾਏ ਮਾਰਗ ‘ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਟੀਚਾ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੈ। ਗਰੀਬ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣਗੇ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਵੇਗਾ।
