ਬਾਗ ਦੀ ਆਤਮਕਥਾ Baag Di Atamakatha
ਮੈਂ ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ, ਫੁੱਲਾਂ ਅਤੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਦਾ ਖੇਡ ਮੈਦਾਨ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਰੂਪਨਗਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਗ ਹਾਂ। ਲੋਕੀ ਨਰਮ ਘਾਹ ਅਤੇ ਚੱਟਾਨ ਦੇ ਬਾਗਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਨਾਲ ਹੀ ਮੋਹਨ ਨਗਰ ਭਲਾਈ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਬੋਰਡ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦਾ ਕੰਮ ਲਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਕਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨਵੇਂ ਘਾਹ ਅਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ, ਫੁਹਾਰੇ ਅਤੇ ਸਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਸੁੰਦਰ ਬਣਾ ਕੇ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ, ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦਾ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਸੁਆਗਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਲਈ ਸਵੇਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ ਲਈ ਤਿੰਨ ਮੀਟਰ ਚੌੜਾ ਟਰੈਕ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਦੌਰਾ ਇੱਕ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਪਟੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੱਡੇ ਬਗੀਚੇ ਕਸਰਤ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਗ੍ਹਾ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਪਾਰਕ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਝੂਲਿਆਂ ਨਾਲ ਮੁਕੰਮਲ ਹਨ।
ਇਹ ਵਿਚ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਭੀੜ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਚਾਰ ਮਾਲੀ ਅਤੇ ਚਾਰ ਸਹਾਇਕਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਪੱਤੇ, ਸੁੱਕੇ ਪੌਦੇ ਅਤੇ ਕੀੜੇ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਖੁਦ ਦੋ ਵਾਰ ਨਿਰੀਖਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮੇਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਮਨਮੋਹਕ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਵਧਦਾ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ।
