ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਕੱਟੀ ਗਈ ਸੀ (Jado Meri Jeb Kat Gai Si)
ਇਹ ਘਟਨਾ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦੀ ਹੈ। ਇਮਤਿਹਾਨ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਜਾਣ ਲਈ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਉਸ ਦਿਨ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ‘ਤੇ ਕਾਫੀ ਭੀੜ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸਕੂਲਾਂ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋਈਆਂ ਤਾਂ ਕਈ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀਆਂ ਬਿਤਾਉਣ ਲਈ ਕਿਤੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਭੀੜ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸੀਟ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਵਾਲਾ ਬੈਗ ਵੀ ਮੋਢੇ ‘ਤੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੱਸ ਭਰ ਗਈ। ਪਰ ਬੱਸ ਚਾਲਕ ਅਜੇ ਤੱਕ ਬੱਸ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਉਹ ਹੋਰ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਬੱਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੜਨ ਲਈ ਵੀ ਜਗ੍ਹਾ ਨਾ ਬਚੀ ਤਾਂ ਕੰਡਕਟਰ ਨੇ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਬੱਸ ਦੀ ਛੱਤ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਗਰਮੀਆਂ ਅਜੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਪਰ ਬੱਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੜ੍ਹੇ ਅਸੀਂ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਖੜੀ ਸੀ। ਬੱਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੜਕੀ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਬੱਸ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰ ਗਈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਖੜ੍ਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਮੈਂ ਅਗਲੀ ਬੱਸ ਰਾਹੀਂ ਜਾਵਾਂਗੀ। ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਬੱਸ ਚੱਲਣ ਲੱਗੀ। ਬੱਸ ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੰਡਕਟਰ ਨੇ ਟਿਕਟਾਂ ਵੰਡਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਵਿਚ, ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੇ ਦੋ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਕਤਰ ਲਈਆਂ ਹਨ। ਕੰਡਕਟਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਸ ਰੋਕ ਕੇ ਬੱਸ ਤੋਂ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਕੰਡਕਟਰ ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣਾ ਬਟੂਆ ਕੱਢਣ ਲਈ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਟੂਆ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਮੈਂ ਕੰਡਕਟਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੱਟ ਲਈ ਹੈ। ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਟਿਕਟ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮੇਰੀ ਦੂਜੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਪੈਸੇ ਸਨ। ਮੈਨੂੰ ਟਿਕਟ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕੰਡਕਟਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕਾਕਾ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਬਟੂਆ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਜੇਬ ਵਿਚ ਰੱਖੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜੇਬ ਕਟੇਗੀ ਹੀ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੋਰ ਯਾਤਰੀ ਹੱਸ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਬੱਸ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੀ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਕੱਟ ਲਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮੇਰੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਵੀ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ‘ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜੇਬ ਕਤਰਿਆਂ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਅਜਿਹੇ ਬੋਰਡ ਬੱਸਾਂ ‘ਚ ਵੀ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਜਾਂ ਬੱਸ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰਸ਼ੁਦਾ ਗਿਣਤੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨਾ ਚੜ੍ਹਾਉਣ। ਇੰਨੀ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਜੇਬ ਕੱਟੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
