ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀ ਆਤਮਕਥਾ Library Di Atamakatha
ਮੈਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਘਰ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਿਗਿਆਨ, ਭੂਗੋਲ, ਹਿੰਦੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਗਣਿਤ, ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਆਦਿ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਕੂਲ ਦੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਵਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹਾਂ। ਪਹਿਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ।
ਮੈਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀਆਂ ਤੀਹ ਸ਼ੈਲਫਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੁੱਲੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਸਥਾਨ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੇਰਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਹੌਲੀ ਨਾਲ ਚੱਲ ਕੇ ਅਤੇ ਕੁਰਸੀਆਂ ਨਾਲ ਰੌਲਾ ਨਾ ਪਾ ਕੇ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਕੋਲ ਦੋ-ਦੋ ਕਾਰਡ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਲਾਲ ਰੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉਸੇ ਦਿਨ ਘਰ ਲਿਜਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੂਜਾ ਹਰਾ ਕਾਰਡ ਹੈ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਤਾਬ ਇਕ ਹਫਤੇ ਲਈ ਘਰ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ 5ਵੀਂ ਡੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਪੰਨੇ ਪਾੜਨ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਬਦਨਾਮ ਹਨ। ਕੁਰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਚੀਕਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੇ ਮੁਖੀ ਖੁਦ ਹੀ ਨਿਰੀਖਣ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਕੇਵਲ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਿਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸੁਚੱਜੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰੱਖ ਕੇ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਵਾਪਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਸਨਮਾਨ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ।
